Park powstał w 1985 roku w celu zachowania i ochrony wybitnych walorów krajobrazowych i przyrodniczych centralnej części Pojezierza Lubuskiego - Pojezierza Łagowskiego i chroni pełne ryb jeziora, strome wzgórza porośnięte charakterystycznymi bukowymi lasami, pofalowaną powierzchnię pól i łąk z bogatą roślinnością i licznymi gatunkami zwierząt. Początkowo Park miał powierzchnię ok. 4500 ha. Obszar Parku powiększano już dwukrotnie: po raz pierwszy w 1997 r., i ponownie w 2011 r., kiedy to nadano obecną nazwę (nazwa pierwotna: Łagowski Park Krajobrazowy). Obecnie Park zajmuje 5367,2 ha.
Na terenie parku istnieje sieć dobrze oznakowanych szlaków turystycznych, rowerowych i ścieżek przyrodniczych, pozwalających na dokładne zapoznanie się z atrakcjami parku i jego gruntowne zwiedzenie.
Wody to także jeden z charakterystycznych elementów przyrody Łagowsko-Sulęcińskiego Parku Krajobrazowego. Znajdują się tam czyste, przeźroczyste jeziora, z wąskim pasem szuwar trzcinowego i stromo opadającymi w głębinę brzegami, wzdłuż których prowadzi taras ścieżki spacerowej. Główne jeziora parku odznaczają się bardzo dużą czystością na pograniczu I i II klasy, co na Pojezierzu Lubuskim nie jest częstym zjawiskiem. Zasilane są wodami podziemnymi oraz opadowymi, spływającymi po zalesionych zboczach, dlatego zawierają nieduże ilości biogenów, czyli organicznych substancji odżywczych.
Brak wyników
0.0/5
Liczba ocen: 0
